اسپیرونولاکتون چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: این دارو به ¬عنوان داروی کمکی در کنترل حالات همراه با ادم، کنترل پرفشاری خون همراه با افزایش آلدوسترون یا بدون آن، تشخیص و درمان افزایش اولیه آلدوسترون و پیشگیری یا درمان کاهش پتاسیم خون و درمان پرمویی بدن در زنان مصرف می¬شود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بیماران بدحال یا با حجم ادرار بیشتر در معرض خطر افزایش پتاسیم خون هستند. 3- در بیماران سالخورده، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می¬یابد. 4- اندازه¬گیری فشار خون و تعیین غلظت الکترولیت¬های سرم در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای نگهدارنده پتاسیم، سیکلوسپورین، مکمل¬های پتاسیم و داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ممکن است منجر به افزایش پتاسیم خون شود. اثرات ضدانعقادی هپارین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون ممکن است کاهش یابد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم به ¬علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. اسپیرونولاکتون ممکن است نیمه¬عمر دیگوکسین را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بیماران بدحال یا با حجم ادرار بیشتر در معرض خطر افزایش پتاسیم خون هستند. 3- در بیماران سالخورده، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می¬یابد. 4- اندازه¬گیری فشار خون و تعیین غلظت الکترولیت¬های سرم در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.

• توصیه ها: 1- این دارو پرفشاری خون را درمان نمی¬کند، بلکه آن را کنترل می¬نماید. لذا مصرف طولانی مدت آن ممکن است ضروری باشد. 2- اگر دارو یک بار در روز به ¬صورت یک نوبتی مصرف می¬شود، برای اجتناب از افزایش دفعات دفع ادرار در طول شب، بهتر است دارو هنگام صبح‌ مصرف گردد. 3- به ¬منظور کاهش تحریک گوارشی و احتمالاً کمک به افزایش فراهمی¬زیستی دارو، بهتر است دارو با غذا یا پس از آن مصرف شود.

• موارد مصرف: این دارو به ¬عنوان داروی کمکی در کنترل حالات همراه با ادم، کنترل پرفشاری خون همراه با افزایش آلدوسترون یا بدون آن، تشخیص و درمان افزایش اولیه آلدوسترون و پیشگیری یا درمان کاهش پتاسیم خون و درمان پرمویی بدن در زنان مصرف می¬شود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بیماران بدحال یا با حجم ادرار بیشتر در معرض خطر افزایش پتاسیم خون هستند. 3- در بیماران سالخورده، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می¬یابد. 4- اندازه¬گیری فشار خون و تعیین غلظت الکترولیت¬های سرم در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای نگهدارنده پتاسیم، سیکلوسپورین، مکمل¬های پتاسیم و داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ممکن است منجر به افزایش پتاسیم خون شود. اثرات ضدانعقادی هپارین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون ممکن است کاهش یابد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم به ¬علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. اسپیرونولاکتون ممکن است نیمه¬عمر دیگوکسین را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بیماران بدحال یا با حجم ادرار بیشتر در معرض خطر افزایش پتاسیم خون هستند. 3- در بیماران سالخورده، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می¬یابد. 4- اندازه¬گیری فشار خون و تعیین غلظت الکترولیت¬های سرم در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.

• توصیه ها: 1- این دارو پرفشاری خون را درمان نمی¬کند، بلکه آن را کنترل می¬نماید. لذا مصرف طولانی مدت آن ممکن است ضروری باشد. 2- اگر دارو یک بار در روز به ¬صورت یک نوبتی مصرف می¬شود، برای اجتناب از افزایش دفعات دفع ادرار در طول شب، بهتر است دارو هنگام صبح‌ مصرف گردد. 3- به ¬منظور کاهش تحریک گوارشی و احتمالاً کمک به افزایش فراهمی¬زیستی دارو، بهتر است دارو با غذا یا پس از آن مصرف شود.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان