پرفنازین چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: پرفنازین در درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی، مانیا و درمان کمکی کوتاه¬مدت اضطراب شدید، تحریکات روانی-حرکتی،‌ هیجان و تحریکات رفتاری شدید و ناگهانی، استفراغ و تهوع شدید به ¬کار می¬رود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوما، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلالات حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود.

• تداخلات دارویی: مصرف آن همراه با دارو‌های ضدآریتمی و نیز دارو‌های ضدهیستامین نظیر ترفنادین و آستمیزول یا مسدد گیرنده بتا مانند سوتالول،‌ خطر بروز آریتمی بطنی را افزایش می¬دهد. دارو‌های ضدافسردگی خصوصاً انواع سه¬حلقه¬ای سبب افزایش غلظت خونی و نیز اثرات ضدموسکارینی این دارو می¬گردند. پرفنازین ممکن است باعث کاهش آستانه تشنج شده و با اثر داروهای ضدصرع مقابله نماید. مصرف این دارو همراه با داروهایی مانند متوکلوپرامید و لیتیم خطر بروز عوارض خارج هرمی را افزایش می¬دهد. پرفنازین با اثر دارو‌های ضدپارکینسون مانند بروموکریپتین و لوودوپا مقابله می¬نماید. بروز سندروم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و دارو‌های ضدجنون دریافت کرده¬اند، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان دارو‌های کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضدتیروئید، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوما، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلالات حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود.

• توصیه ها: 1- برای حصول اثرات درمانی مطلوب، ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد. 2- ممکن است قطع تدریجی مصرف دارو لازم باشد. 3- هنگام رانندگی یا کار با ماشین¬آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 4- هنگام ورزش در هوای گرم یا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود. 5- این دارو ممکن است سبب بروز خشکی د‌هان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.

• موارد مصرف: پرفنازین در درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی، مانیا و درمان کمکی کوتاه¬مدت اضطراب شدید، تحریکات روانی-حرکتی،‌ هیجان و تحریکات رفتاری شدید و ناگهانی، استفراغ و تهوع شدید به ¬کار می¬رود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوما، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلالات حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود.

• تداخلات دارویی: مصرف آن همراه با دارو‌های ضدآریتمی و نیز دارو‌های ضدهیستامین نظیر ترفنادین و آستمیزول یا مسدد گیرنده بتا مانند سوتالول،‌ خطر بروز آریتمی بطنی را افزایش می¬دهد. دارو‌های ضدافسردگی خصوصاً انواع سه¬حلقه¬ای سبب افزایش غلظت خونی و نیز اثرات ضدموسکارینی این دارو می¬گردند. پرفنازین ممکن است باعث کاهش آستانه تشنج شده و با اثر داروهای ضدصرع مقابله نماید. مصرف این دارو همراه با داروهایی مانند متوکلوپرامید و لیتیم خطر بروز عوارض خارج هرمی را افزایش می¬دهد. پرفنازین با اثر دارو‌های ضدپارکینسون مانند بروموکریپتین و لوودوپا مقابله می¬نماید. بروز سندروم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و دارو‌های ضدجنون دریافت کرده¬اند، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان دارو‌های کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضدتیروئید، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوما، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلالات حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود.

• توصیه ها: 1- برای حصول اثرات درمانی مطلوب، ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد. 2- ممکن است قطع تدریجی مصرف دارو لازم باشد. 3- هنگام رانندگی یا کار با ماشین¬آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 4- هنگام ورزش در هوای گرم یا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود. 5- این دارو ممکن است سبب بروز خشکی د‌هان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان