پاروکستین هیدروکلراید چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: این دارو برای درمان افسردگی شدید، وسواس، وحشت، استرس پست تروماتیک و اضطراب استفاده می¬شود.

• هشدار ها: در بیماران مبتلا به صرع، بیماری های قلبی، دیابت ملیتوس، گلوکوم با زاویه بسته، سابقه مانیا، اختلالات خونریزی دهنده و مصرف سایر داروهایی که احتمال خطر خونریزی را افزایش می¬دهد با احتیاط مصرف شود.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز با پاروکستین می‌تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد. باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14روز فاصله باشد. مصرف پاروکستین با دارو¬‌های سروتونرژیک می¬‌تواند باعثب روز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود. غلظت پلاسمایی پاروکستین در مصرف همزمان با تربینافین افزایش می یابد. پاروکستین غلظت پلاسمایی داریفناسین را افزایش می¬دهد. پاروکستین متابولیسم پرفنازین را مهار می کند.

• عوارض جانبی: در بیماران مبتلا به صرع، بیماری های قلبی، دیابت ملیتوس، گلوکوم با زاویه بسته، سابقه مانیا، اختلالات خونریزی دهنده و مصرف سایر داروهایی که احتمال خطر خونریزی را افزایش می¬دهد با احتیاط مصرف شود.

• توصیه ها: 1- برای دست¬یابی به اثر ضدافسردگی دارو ممکن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنا بر این بیمار نباید داروی خود را قطع کند. در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو را قطع نمود. 3- از قطع مصرف ناگهانی دارو باید خودداری کرد و معمولاً قطع مصرف آن تدریجی صورت می‌-گیرد. 4- به ¬دلیل احتمال بروز سرگیجه، اختلال در تصمیم ¬گیری، تفکر و مهارت ¬های حرکتی، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگی یا انجام کار¬‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 5- بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آن¬ها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یک جا در اختیار داشته باشند.

• موارد مصرف: این دارو برای درمان افسردگی شدید، وسواس، وحشت، استرس پست تروماتیک و اضطراب استفاده می¬شود.

• هشدار ها: در بیماران مبتلا به صرع، بیماری های قلبی، دیابت ملیتوس، گلوکوم با زاویه بسته، سابقه مانیا، اختلالات خونریزی دهنده و مصرف سایر داروهایی که احتمال خطر خونریزی را افزایش می¬دهد با احتیاط مصرف شود.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز با پاروکستین می‌تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد. باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14روز فاصله باشد. مصرف پاروکستین با دارو¬‌های سروتونرژیک می¬‌تواند باعثب روز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود. غلظت پلاسمایی پاروکستین در مصرف همزمان با تربینافین افزایش می یابد. پاروکستین غلظت پلاسمایی داریفناسین را افزایش می¬دهد. پاروکستین متابولیسم پرفنازین را مهار می کند.

• عوارض جانبی: در بیماران مبتلا به صرع، بیماری های قلبی، دیابت ملیتوس، گلوکوم با زاویه بسته، سابقه مانیا، اختلالات خونریزی دهنده و مصرف سایر داروهایی که احتمال خطر خونریزی را افزایش می¬دهد با احتیاط مصرف شود.

• توصیه ها: 1- برای دست¬یابی به اثر ضدافسردگی دارو ممکن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنا بر این بیمار نباید داروی خود را قطع کند. در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو را قطع نمود. 3- از قطع مصرف ناگهانی دارو باید خودداری کرد و معمولاً قطع مصرف آن تدریجی صورت می‌-گیرد. 4- به ¬دلیل احتمال بروز سرگیجه، اختلال در تصمیم ¬گیری، تفکر و مهارت ¬های حرکتی، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگی یا انجام کار¬‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 5- بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آن¬ها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یک جا در اختیار داشته باشند.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان