کلرپرومازین چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: کلرپرومازین در درمان اختلالات سایکوتیک نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا، درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضدتهوع و استفراغ و درمان سکسکه شدید، علائم بیماری کزاز و پورفیری به¬ کار می¬رود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود. 3- کلرپرومازین نباید از راه زیرجلدی تزریق شود،‌ زیرا سبب نکروز شدید بافت می¬شود. 4- در درمان کزاز، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می¬شود.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضدآریتمی، خطر ایجاد آریتمی¬های بطنی را افزایش می-دهد. مصرف کلرپرومازین به همراه ضدافسردگی¬ها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضدموسکارینی آن¬ها خصوصاً انواع سه¬حلقه ای می¬گردد. کلرپرومازین با اثر دارو‌های ضدصرع (با کاهش آستانه تشنج) مقابله می¬نماید. مصرف فنوتیازین¬ها همراه ترفنادین خطر آریتمی بطنی را افزایش می¬دهد. پروپرانولول غلظت پلاسمایی کلرپرومازین را افزایش می¬دهد. بروز سندرم انسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و دارو‌های ضدسایکوز دریافت کرده¬اند، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود. 3- کلرپرومازین نباید از راه زیرجلدی تزریق شود،‌ زیرا سبب نکروز شدید بافت می¬شود. 4- در درمان کزاز، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می¬شود.

• توصیه ها: 1- برای حصول اثرات درمانی مطلوب، ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد. 2- قبل از قطع مصرف دارو،‌ باید به پزشک مراجعه شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. 3- هنگام رانندگی یا کار با ماشین¬آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 4- هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- هنگام ورزش در هوای گرم یا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود. 6- این دارو ممکن است سبب بروز خشکی د‌هان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.

• موارد مصرف: کلرپرومازین در درمان اختلالات سایکوتیک نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا، درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضدتهوع و استفراغ و درمان سکسکه شدید، علائم بیماری کزاز و پورفیری به¬ کار می¬رود.

• هشدار ها: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود. 3- کلرپرومازین نباید از راه زیرجلدی تزریق شود،‌ زیرا سبب نکروز شدید بافت می¬شود. 4- در درمان کزاز، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می¬شود.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضدآریتمی، خطر ایجاد آریتمی¬های بطنی را افزایش می-دهد. مصرف کلرپرومازین به همراه ضدافسردگی¬ها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضدموسکارینی آن¬ها خصوصاً انواع سه¬حلقه ای می¬گردد. کلرپرومازین با اثر دارو‌های ضدصرع (با کاهش آستانه تشنج) مقابله می¬نماید. مصرف فنوتیازین¬ها همراه ترفنادین خطر آریتمی بطنی را افزایش می¬دهد. پروپرانولول غلظت پلاسمایی کلرپرومازین را افزایش می¬دهد. بروز سندرم انسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و دارو‌های ضدسایکوز دریافت کرده¬اند، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو‌های ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- در صورت وجود اختلالات خونی، آسیب شدید مغزی،‌ تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی¬کفایتی دریچه میترال، بی¬کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی¬کفایتی کلیه، سندرم ری یا نارسایی کبد با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می¬شود. 3- کلرپرومازین نباید از راه زیرجلدی تزریق شود،‌ زیرا سبب نکروز شدید بافت می¬شود. 4- در درمان کزاز، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می¬شود.

• توصیه ها: 1- برای حصول اثرات درمانی مطلوب، ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد. 2- قبل از قطع مصرف دارو،‌ باید به پزشک مراجعه شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. 3- هنگام رانندگی یا کار با ماشین¬آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. 4- هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- هنگام ورزش در هوای گرم یا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود. 6- این دارو ممکن است سبب بروز خشکی د‌هان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان