زفیرلوکاست چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: زفیرلوکاست برای پیشگیری و درمان آسم مزمن کاربرد دارد.

• هشدار ها: 1- مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های خفیف تا متوسط به‌ویژه عفونت‌های تنفسی در بیماران مسن شود. 2- در نارسایی کلیه باید با احتیاط مصرف شود. 3- احتمال بروز سندرم Churg-Strauss در حین مصرف زفیرلوکاست و نیز در صورت کاهش مقدار کورتیکوستروئید مصرفی باید مورد توجه باشد. 4- طی مصرف این دارو احتمال بروز اختلال کبدی وجود دارد.

• تداخلات دارویی: زفیرلوکاست ممکن است باعث افزایش سطوح پلاسمایی آستمیزول، سیزاپراید، سیکلوسپورین، مسدودکننده ‌های کانال‌های کلسیمی دی هیدروپیریدینی (شامل فلودیپین، ایزرادیپین، نیکاردیپین، نیفیدیپین و نیمودیپین)، کاربامازپین، فنی توئین و تولبوتامید شود. اریترومایسین، ترفنادین و تئوفیلین باعث کاهش سطوح پلاسمایی زفیرلوکاست می‌شوند. مصرف همزمان زفیرلوکاست با آسپیرین (در دوز‌های 650 میلی‌گرم چهار بار در روز) با افزایش سطوح پلاسمایی زفیرلوکاست می شود. زفیرلوکست می‌تواند باعث افزایش زمان پروترومبین در بیماران تحت درمان با وارفارین گردد.

• عوارض جانبی: 1- مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های خفیف تا متوسط به‌ویژه عفونت‌های تنفسی در بیماران مسن شود. 2- در نارسایی کلیه باید با احتیاط مصرف شود. 3- احتمال بروز سندرم Churg-Strauss در حین مصرف زفیرلوکاست و نیز در صورت کاهش مقدار کورتیکوستروئید مصرفی باید مورد توجه باشد. 4- طی مصرف این دارو احتمال بروز اختلال کبدی وجود دارد.

• توصیه ها: 1- در صورت مصرف توام با وارفارین ممکن است کاهش مقدار وارفارین مصرفی لازم باشد. 2- از این دارو برای برطرف کردن حمله آسم استفاده نشود. 3- با معده خالی، یک ساعت قبل یا 2 ساعت پس از غذا میل شود. 4- مصرف دارو حتی در صورت تحت کنترل بودن آسم، نباید قطع شود. 5- در صورت بروز عوارض تهوع، استفراغ، بی قراری و یرقان یا زردی به پزشک اطلاع داده شود.

• موارد مصرف: زفیرلوکاست برای پیشگیری و درمان آسم مزمن کاربرد دارد.

• هشدار ها: 1- مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های خفیف تا متوسط به‌ویژه عفونت‌های تنفسی در بیماران مسن شود. 2- در نارسایی کلیه باید با احتیاط مصرف شود. 3- احتمال بروز سندرم Churg-Strauss در حین مصرف زفیرلوکاست و نیز در صورت کاهش مقدار کورتیکوستروئید مصرفی باید مورد توجه باشد. 4- طی مصرف این دارو احتمال بروز اختلال کبدی وجود دارد.

• تداخلات دارویی: زفیرلوکاست ممکن است باعث افزایش سطوح پلاسمایی آستمیزول، سیزاپراید، سیکلوسپورین، مسدودکننده ‌های کانال‌های کلسیمی دی هیدروپیریدینی (شامل فلودیپین، ایزرادیپین، نیکاردیپین، نیفیدیپین و نیمودیپین)، کاربامازپین، فنی توئین و تولبوتامید شود. اریترومایسین، ترفنادین و تئوفیلین باعث کاهش سطوح پلاسمایی زفیرلوکاست می‌شوند. مصرف همزمان زفیرلوکاست با آسپیرین (در دوز‌های 650 میلی‌گرم چهار بار در روز) با افزایش سطوح پلاسمایی زفیرلوکاست می شود. زفیرلوکست می‌تواند باعث افزایش زمان پروترومبین در بیماران تحت درمان با وارفارین گردد.

• عوارض جانبی: 1- مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های خفیف تا متوسط به‌ویژه عفونت‌های تنفسی در بیماران مسن شود. 2- در نارسایی کلیه باید با احتیاط مصرف شود. 3- احتمال بروز سندرم Churg-Strauss در حین مصرف زفیرلوکاست و نیز در صورت کاهش مقدار کورتیکوستروئید مصرفی باید مورد توجه باشد. 4- طی مصرف این دارو احتمال بروز اختلال کبدی وجود دارد.

• توصیه ها: 1- در صورت مصرف توام با وارفارین ممکن است کاهش مقدار وارفارین مصرفی لازم باشد. 2- از این دارو برای برطرف کردن حمله آسم استفاده نشود. 3- با معده خالی، یک ساعت قبل یا 2 ساعت پس از غذا میل شود. 4- مصرف دارو حتی در صورت تحت کنترل بودن آسم، نباید قطع شود. 5- در صورت بروز عوارض تهوع، استفراغ، بی قراری و یرقان یا زردی به پزشک اطلاع داده شود.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان