تست سحر چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: بیپریدین در درمان بیماری پارکینسون و علائم خارج هرمی ناشی از دارو‌ها مصرف می¬شود.

• هشدار ها: در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی،‌ نارسایی کبدی یا کلیوی،‌ گلوکوم، انسداد روده و احتباس ادراری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

• تداخلات دارویی: استفاده همزمان این دارو با سایر دارو‌های دارای اثرات موسکارینی باعث تشدید عوارض جانبی شامل خشکی د‌هان، احتباس ادرار، یبوست و منگی می¬گردد. مهارکننده¬های مونوآمین اکسیداز سبب افزایش اثر بیپریدین می¬گردند. بیپریدین با ایجاد خشکی¬د‌هان، اثرات نیترات ‌¬های زیرزبانی را کاهش می¬دهد. دارو‌های پاراسمپاتومیمتیک اثر بیپریدین را کاهش می¬دهند. بیپریدین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید و دومپریدون را نیز کاهش می دهد.

• عوارض جانبی: در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی،‌ نارسایی کبدی یا کلیوی،‌ گلوکوم، انسداد روده و احتباس ادراری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

• توصیه ها: 1- از قطع ناگهانی مصرف این دارو اجتناب شود. 2- بدلیل کاهش هوشیاری ناشی از مصرف این دارو می¬‌تواند برانجام کار‌هایی مانند رانندگی که نیاز به مهارت دارند، تأثیر بگذارد. 3- درسالمندان ترجیحاً باید حداقل مقدار دارو تجویز شود.

• موارد مصرف: این دارو در درمان عفونت¬های جدی ناشی از باکتری¬های گرم منفی و سایر ارگانیسم¬های مقاوم به جنتامایسین و توبرامایسین مصرف می¬شود. برتری این دارو نسبت به جتنامایسین در مقاومت این آنتی¬بیوتیک در برابر اغلب آنزیم-های باکتریایی تخریب کننده آمینوگلیکوزید‌ها است.

• تداخلات دارویی: درصورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزید‌ها با آمفوتریسین، سیکلوسپورین،ونکومایسین و دارو‌های نفروتوکسیک،‌ خطر بروز مسمومیت کلیوی (و احتمالاً مسمومیت گوشی) افزایش می¬یابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزید‌ها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این دارو‌های کولینرژیک را کاهش می¬دهد.

• توصیه ها: از آنجا که دفع آمینوگلیکوزید‌ها عمدتاً کلیوی است و غلظت این دارو‌ها در ادرار زیاد خواهدبود، بیمار باید به اندازه کافی آب یا مایعات مصرف کند تاغلظت زیاد دارو موجب آسیب به مجاری ادراری نشود.

• موارد مصرف: بیپریدین در درمان بیماری پارکینسون و علائم خارج هرمی ناشی از دارو‌ها مصرف می¬شود.

• هشدار ها: در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی،‌ نارسایی کبدی یا کلیوی،‌ گلوکوم، انسداد روده و احتباس ادراری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

• تداخلات دارویی: استفاده همزمان این دارو با سایر دارو‌های دارای اثرات موسکارینی باعث تشدید عوارض جانبی شامل خشکی د‌هان، احتباس ادرار، یبوست و منگی می¬گردد. مهارکننده¬های مونوآمین اکسیداز سبب افزایش اثر بیپریدین می¬گردند. بیپریدین با ایجاد خشکی¬د‌هان، اثرات نیترات ‌¬های زیرزبانی را کاهش می¬دهد. دارو‌های پاراسمپاتومیمتیک اثر بیپریدین را کاهش می¬دهند. بیپریدین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید و دومپریدون را نیز کاهش می دهد.

• عوارض جانبی: در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی،‌ نارسایی کبدی یا کلیوی،‌ گلوکوم، انسداد روده و احتباس ادراری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

• توصیه ها: 1- از قطع ناگهانی مصرف این دارو اجتناب شود. 2- بدلیل کاهش هوشیاری ناشی از مصرف این دارو می¬‌تواند برانجام کار‌هایی مانند رانندگی که نیاز به مهارت دارند، تأثیر بگذارد. 3- درسالمندان ترجیحاً باید حداقل مقدار دارو تجویز شود.

• موارد مصرف: این دارو در درمان عفونت¬های جدی ناشی از باکتری¬های گرم منفی و سایر ارگانیسم¬های مقاوم به جنتامایسین و توبرامایسین مصرف می¬شود. برتری این دارو نسبت به جتنامایسین در مقاومت این آنتی¬بیوتیک در برابر اغلب آنزیم-های باکتریایی تخریب کننده آمینوگلیکوزید‌ها است.

• تداخلات دارویی: درصورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزید‌ها با آمفوتریسین، سیکلوسپورین،ونکومایسین و دارو‌های نفروتوکسیک،‌ خطر بروز مسمومیت کلیوی (و احتمالاً مسمومیت گوشی) افزایش می¬یابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزید‌ها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این دارو‌های کولینرژیک را کاهش می¬دهد.

• توصیه ها: از آنجا که دفع آمینوگلیکوزید‌ها عمدتاً کلیوی است و غلظت این دارو‌ها در ادرار زیاد خواهدبود، بیمار باید به اندازه کافی آب یا مایعات مصرف کند تاغلظت زیاد دارو موجب آسیب به مجاری ادراری نشود.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان