کموپروزین چیست؟ انواع دارو، عوارض احتمالی، کاربردها و روش مصرف

• موارد مصرف: پرومتازین به ¬عنوان آرام¬بخش و درمان بی¬خوابی (برای مصرف کوتاه مدت)، درمان علامتی حساسیت ¬هایی مانند تب¬یونجه یا کهیر، درمان کمکی واکنش¬های آنافیلاکسی، تهوع، سرگیجه، اختلالات گوش داخلی، بیماری مسافرت و داروی پیش بیهوشی مصرف می¬شود.

• هشدار ها: 1- احتمال بروز سرگیجه، منگی، اغتشاش شعور و کاهش فشار خون، علایم خارج هرمی به¬ خصوص پارکینسون، اختلال در نشستن، خوابیدن و درازکشیدن و اختلال حرکتی پایدار در بیماران سالمند وجود دارد. 2- در صورت وجود صرع، سرکوب مغز استخوان، در مصرف توأم با داروهای ضد جنون، آسم، حاد، انسداد مثانه، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، کوما، گلوکوم با زاویه بسته و زردی با احتیاط فراوان تجویز گردد. 3- این دارو ترجیحاً باید از طریق تزریق داخل¬عضلانی عمیق مصرف شود. در صورت تزریق داخل¬وریدی، غلظت دارو باید کمتر از mg/ml25 بوده و سرعت تزریق نباید از mg/min25 تجاوز نماید.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان پرومتازین با کلونیدین و متیل¬دوپا، سولفات منیزیم تزریقی، داروهای بی هوش کننده، باربیتورات ¬ها و داروهای مخدر ممکن است موجب تشدید تضعیف CNS گردد. مصرف همزمان با هالوپریدول، متوکلوپرامید، سایر فنوتیازین ¬ها و تیوگزانتین ¬ها ممکن است شدت و دفعات بروزعلائم خارج ¬هرمی را افزایش دهد. مصرف همزمان لوودوپا با پرومتازین ممکن است اثرات ضدپارکینسونی لوودوپا را مهار کند. مصرف همزمان برموکریپتین با پرومتازین ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی پرولاکتین شود. مصرف همزمان پرومتازین با داروهای ضدتیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- احتمال بروز سرگیجه، منگی، اغتشاش شعور و کاهش فشار خون، علایم خارج هرمی به¬ خصوص پارکینسون، اختلال در نشستن، خوابیدن و درازکشیدن و اختلال حرکتی پایدار در بیماران سالمند وجود دارد. 2- در صورت وجود صرع، سرکوب مغز استخوان، در مصرف توأم با داروهای ضد جنون، آسم، حاد، انسداد مثانه، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، کوما، گلوکوم با زاویه بسته و زردی با احتیاط فراوان تجویز گردد. 3- این دارو ترجیحاً باید از طریق تزریق داخل¬عضلانی عمیق مصرف شود. در صورت تزریق داخل¬وریدی، غلظت دارو باید کمتر از mg/ml25 بوده و سرعت تزریق نباید از mg/min25 تجاوز نماید.

• توصیه ها: 1- برای به حداقل رسانیدن تحریک گوارشی، شکل خوراکی این دارو همراه با غذا، آب یا شیر مصرف شود. 2- در صورت مصرف دارو برای پیشگیری از بیماری مسافرت باید حداقل 30 دقیقه یا ترجیحاً 2-1 ساعت قبل از مسافرت مصرف شود. 3- احتمال بروز خشکی دهان با مصرف این دارو وجود دارد. 4- درمان با پرومتازین باید 2-1 هفته قبل از زایمان قطع شود تا از بروز زردی و علایم خارج هرمی در نوزاد جلوگیری شود. 5- از مصرف فراورده ¬های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد. 6- به¬ علت بروز خواب ¬آلودگی متعاقب مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین¬ آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند باید خودداری گردد.

• موارد مصرف: پرومتازین به ¬عنوان آرام¬بخش و درمان بی¬خوابی (برای مصرف کوتاه مدت)، درمان علامتی حساسیت ¬هایی مانند تب¬یونجه یا کهیر، درمان کمکی واکنش¬های آنافیلاکسی، تهوع، سرگیجه، اختلالات گوش داخلی، بیماری مسافرت و داروی پیش بیهوشی مصرف می¬شود.

• هشدار ها: 1- احتمال بروز سرگیجه، منگی، اغتشاش شعور و کاهش فشار خون، علایم خارج هرمی به¬ خصوص پارکینسون، اختلال در نشستن، خوابیدن و درازکشیدن و اختلال حرکتی پایدار در بیماران سالمند وجود دارد. 2- در صورت وجود صرع، سرکوب مغز استخوان، در مصرف توأم با داروهای ضد جنون، آسم، حاد، انسداد مثانه، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، کوما، گلوکوم با زاویه بسته و زردی با احتیاط فراوان تجویز گردد. 3- این دارو ترجیحاً باید از طریق تزریق داخل¬عضلانی عمیق مصرف شود. در صورت تزریق داخل¬وریدی، غلظت دارو باید کمتر از mg/ml25 بوده و سرعت تزریق نباید از mg/min25 تجاوز نماید.

• تداخلات دارویی: مصرف همزمان پرومتازین با کلونیدین و متیل¬دوپا، سولفات منیزیم تزریقی، داروهای بی هوش کننده، باربیتورات ¬ها و داروهای مخدر ممکن است موجب تشدید تضعیف CNS گردد. مصرف همزمان با هالوپریدول، متوکلوپرامید، سایر فنوتیازین ¬ها و تیوگزانتین ¬ها ممکن است شدت و دفعات بروزعلائم خارج ¬هرمی را افزایش دهد. مصرف همزمان لوودوپا با پرومتازین ممکن است اثرات ضدپارکینسونی لوودوپا را مهار کند. مصرف همزمان برموکریپتین با پرومتازین ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی پرولاکتین شود. مصرف همزمان پرومتازین با داروهای ضدتیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

• عوارض جانبی: 1- احتمال بروز سرگیجه، منگی، اغتشاش شعور و کاهش فشار خون، علایم خارج هرمی به¬ خصوص پارکینسون، اختلال در نشستن، خوابیدن و درازکشیدن و اختلال حرکتی پایدار در بیماران سالمند وجود دارد. 2- در صورت وجود صرع، سرکوب مغز استخوان، در مصرف توأم با داروهای ضد جنون، آسم، حاد، انسداد مثانه، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، کوما، گلوکوم با زاویه بسته و زردی با احتیاط فراوان تجویز گردد. 3- این دارو ترجیحاً باید از طریق تزریق داخل¬عضلانی عمیق مصرف شود. در صورت تزریق داخل¬وریدی، غلظت دارو باید کمتر از mg/ml25 بوده و سرعت تزریق نباید از mg/min25 تجاوز نماید.

• توصیه ها: 1- برای به حداقل رسانیدن تحریک گوارشی، شکل خوراکی این دارو همراه با غذا، آب یا شیر مصرف شود. 2- در صورت مصرف دارو برای پیشگیری از بیماری مسافرت باید حداقل 30 دقیقه یا ترجیحاً 2-1 ساعت قبل از مسافرت مصرف شود. 3- احتمال بروز خشکی دهان با مصرف این دارو وجود دارد. 4- درمان با پرومتازین باید 2-1 هفته قبل از زایمان قطع شود تا از بروز زردی و علایم خارج هرمی در نوزاد جلوگیری شود. 5- از مصرف فراورده ¬های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد. 6- به¬ علت بروز خواب ¬آلودگی متعاقب مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین¬ آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند باید خودداری گردد.

🩺 محتوای این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، برای تشخیص و درمان حتما از پزشکان متخصص راهنمایی بگیرید: بخش جستجوی پزشکان