این اشتباه کوچک، داغ عزیزتان را دو چندان می‌کند!
منبع: https://rasanika.com
همه ما این شرایط را تجربه کرده‌ایم: روبروی کسی ایستاده‌ایم که تازه عزیزش را از دست داده و دلمان می‌خواهد حرف درست را بزنیم، اما کلمات درست به ذهنمان نمی‌رسد. می‌خواهیم به او کمک کنیم و اوضاع را بهتر کنیم، اما گاهی کلماتی که از دهانمان خارج می‌شوند، آنطور که انتظار داریم، اثر نمی‌کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد که از دست دادن یک عزیز، یکی از بزرگ‌ترین منابع استرس در زندگی ماست و در صدر فهرست دشوارترین تجربه‌های انسانی قرار دارد. سوگ می‌تواند آشفته و دردناک باشد و در تلاش ما برای تسلی دادن به کسی که در حال مبارزه است، گاهی اوقات می‌توانیم اوضاع را بدتر کنیم.
ربکا فینگلوس می‌گوید: «وقتی حرف اشتباهی می‌زنیم، اغلب سعی می‌کنیم خودمان را نسبت به درد کسی بهتر کنیم. اما غم و اندوه هیچ‌وقت برای کسی راحت نیست—نه برای کسی که آن را تجربه می‌کند و نه برای کسانی که شاهد آن هستند.»
چه چیزهایی را نباید به کسی که داغدار است گفت؟
در ادامه برخی از عبارات رایجی که بهتر است هنگام سوگواری از آنها اجتناب کنید، آمده است:
«هر اتفاقی دلیلی دارد.»
این جمله ممکن است حس کند که درد فرد کم‌اهمیت یا قابل توجیه است، در حالی که فقدان هرگز منطقی یا قابل توضیح نیست.«خواست خدا بود.»
حتی با نیت خیر، ممکن است باورهای فرد داغدار را نادیده بگیرد یا او را آزرده کند.«من دقیقاً می‌دانم چه احساسی داری.»
غم و اندوه هر فرد منحصر به فرد است؛ مقایسه تجربه‌ها نادرست و آسیب‌زننده است.«حداقل وقت داشتی که آماده بشی.»
دانستن فقدان پیش از وقوع، هرگز درد را کم نمی‌کند.«آنها در جای بهتری هستند.»
ممکن است باورهای مذهبی یا معنوی شما را منعکس کند، اما اغلب آرامش واقعی نمی‌آورد.«آنها عمر طولانی داشتند.»
سن فرد اهمیت ندارد؛ فقدان همواره دردناک است.«حداقل شما [فرزندان/اعضای خانواده دیگری] دارید.»
این جمله نشان می‌دهد که یک عزیز می‌تواند جایگزین دیگری شود، در حالی که هیچ فردی قابل جایگزینی نیست.«قوی باش» یا «باید ادامه بدی.»
این جملات فشار زیادی وارد می‌کند و با طبیعت فرآیند سوگواری همخوانی ندارد.«فقط روی خاطرات خوب تمرکز کن.»
ممکن است درد فقدان را در اوایل سوگواری تشدید کند، حتی اگر در نهایت آرامش‌بخش باشد.
چرا مهم است که حرف اشتباه نزنیم
افرادی که در حال سوگواری هستند، بسیار آسیب‌پذیرند. کلمات ما می‌توانند آنها را تسلی دهند یا ناخواسته دردشان را بیشتر کنند. فینگلوس می‌گوید: «کسی که در حال سوگواری است، بار سنگینی به دوش دارد. آخرین چیزی که نیاز دارد این است که احساس کند بارش را اشتباه حمل می‌کند.»
چگونه از کسی که داغدار است حمایت کنیم
برخی روش‌های مؤثر حمایت عبارتند از:
حضور خود را نشان دهید: گاهی قدرتمندترین حمایت، حضور ساده و صمیمانه شماست.
ساده و صادق باشید: جملاتی مثل «شرمنده‌ام»، «نمی‌دانم چه بگویم، اما اینجا هستم» کافی است.
در جایگاه آنها فکر کنید: سعی کنید حرفی بزنید که برای آنها تسلی‌بخش باشد، نه برای شما.
بی‌جهت حرف نزنید: اگر چیزی مناسب نمی‌دانید، فقط بپرسید که چگونه می‌توانید کمک کنید.
به سبک سوگواری آنها احترام بگذارید: برخی افراد به طور آشکار گریه می‌کنند، برخی ساکت هستند. هیچ سبک سوگواری «اشتباه» نیست.
با روند آنها همراه شوید: سوگ شکل‌های مختلفی دارد؛ بعضی روزها فرد می‌خواهد درباره فقدان صحبت کند و بعضی روزها نه.
حمایت عملی ارائه دهید: انجام کارهای روزمره می‌تواند به آنها کمک کند.
به تاریخ‌های حساس توجه کنید: سالگردها یا روزهای خاص می‌تواند دردناک باشد. یک پیام ساده «به تو فکر می‌کنم» می‌تواند کمک کند.
صبور باشید: سوگواری جدول زمانی مشخصی ندارد؛ مهم درک و همراهی شماست.
هدف این نیست که غم و اندوه از بین برود، بلکه کمک کنیم فرد داغدار احساس تنهایی کمتری داشته باشد و در مسیر تحمل فقدان، حمایت و همراهی دریافت کند.