چگونه بفهمیم انتظاراتمان از زندگی مشترک واقعی است یا بیش از حد؟

سورپرایز همسر با گل

وقتی خسته‌اید، کیف‌هایتان را حمل می‌کند. وقتی مریض هستید، برایتان غذا می‌خرد. در را برایتان باز می‌کند.
رفتار پرنسسی: اجاره خانه‌تان را می‌پردازد، نامه‌های عاشقانه می‌نویسد و هزینه درمان‌های زیبایی را بر عهده می‌گیرد.

در عصر رسانه‌های اجتماعی، انتظارات درباره آنچه نیاز داریم و شایسته آن هستیم، هرگز تا این حد مبهم و آرمانی نبوده است. نوشا نوحی، روانشناس بالینی، می‌گوید: «این روندها در ظاهر خنده‌دار هستند، اما در باطن، باورهای عمیق و ریشه‌دار ما درباره آنچه مجاز به درخواست آن هستیم را نشان می‌دهند. و اینجاست که کار واقعی شروع می‌شود.»

حداقل نیازهای یک رابطه

مفهوم «حداقل امکانات» در یک رابطه، یعنی کمترین میزان تلاش و توجهی که یک فرد حاضر است ارائه دهد. ماریسا تی. کوهن، متخصص روابط، می‌گوید: «حداقل تلاش، انتظارات اولیه برای نحوه برخورد با شماست.»

این حداقل‌ها می‌تواند بسته به نیازهای فردی، سبک دلبستگی و عادت‌های شما متفاوت باشد. به طور کلی، حداقل‌های یک رابطه سالم شامل مراقبت متقابل، نجابت و احترام است.

حداقل‌ها ممکن است شامل این موارد باشند:

  • ارتباط سالم و شفاف

  • ایجاد حس کنجکاوی و درک دیدگاه‌های مختلف

  • به اشتراک گذاشتن زندگی خود و ارزش‌گذاری بر نظرات شریک

  • نشان دادن توجه با اعمال مداوم، نه فقط با حرف

  • احترام به زمان، مکان و انرژی شریک

  • پذیرش آنها به خاطر خود واقعی‌شان، نه پروژه‌ای برای اصلاح

  • تکیه‌گاه بودن در زندگی روزمره

  • حفظ هماهنگی عاطفی از طریق ارتباط مستمر

اگر این رفتارها بسیار کم باشد، ممکن است منجر به نارضایتی طولانی‌مدت و فاصله عاطفی شود. کوهن می‌گوید: «اگر حداقل‌ها را دریافت می‌کنید، می‌توانید نیازهای خود را تعدیل کنید تا از ناهماهنگی بین آنچه می‌خواهید و آنچه به دست می‌آورید جلوگیری شود.»

رفتار پرنسسی چیست؟

رفتار پرنسس‌گونه شامل فراتر رفتن از حد و مرز برای ابراز محبت و مراقبت است، اما اغلب با انتظار هدایای گران‌قیمت یا رفتارهای مادی اشتباه گرفته می‌شود. نوحی می‌گوید: «مشکل زمانی است که این رفتارها با کمال‌گرایی غیرواقعی و چک‌لیست‌های سطحی مرتبط شوند، نه با احساس هماهنگی واقعی بین دو نفر.»

رفتار پرنسسی در یک رابطه سالم، بیشتر به معنی احساس ارزشمند بودن شریک زندگی است:

  • پرسیدن و شرکت در علایق شریک

  • درگیر کردن آنها در زندگی و نظرخواهی درباره مسائل

  • نشان دادن محبت از طریق کارهای کوچک و توجه روزمره

  • توجه به نیاز آنها برای فضا و آرامش

  • انجام حرکات متفکرانه بدون انتظار متقابل

  • صرف وقت فعالانه برای حل اختلافات و رفتار محتاطانه در لحظات دشوار

نوحی می‌گوید: «وقتی مراقبت از روی احترام و نیت واقعی باشد، دیگر جنبه‌ی معامله‌ای ندارد. اگر یکی از طرفین بیش از حد بخشنده باشد یا انتظار ناگفته داشته باشد، رابطه ممکن است جنبه‌ی معامله‌ای پیدا کند.»

بازتعریف نیازها و استانداردهای رابطه

ارتباط مؤثر، کلید ایجاد رابطه‌ای سالم است. بیان نیازها و خواسته‌ها، بدون عذرخواهی یا کوچک شمردن آنها، بخشی از رشد شخصی و ایجاد روابط تغذیه‌کننده است. نوحی می‌گوید: «داشتن نیازها شما را انسان می‌کند، نه پرتوقع. هدف ایجاد روابطی است که نیازها بتوانند با خیال راحت ابراز و برآورده شوند.»

نتیجه‌گیری

ترندهای اینترنتی ممکن است روابط ما را تعریف کنند، اما مهم‌تر این است که خودمان معنای این مفاهیم را بسازیم، نیازهایمان را بشناسیم و با شریک زندگی در میان بگذاریم. این نوع مکالمه ارزشمند است و نیازی به نمایش‌های بزرگ یا افراطی ندارد.

منتشر شده توسط رسامَگ در پلتفرم رسانیکا