چرا من همیشه با خودم حرف میزنم؟
منبع: https://rasanika.com
صحبت کردن با خود رفتاری رایج است که میتواند در حل مشکلات، حفظ انگیزه و پردازش احساسات نقش مهمی داشته باشد. خودگویی مثبت قادر است عملکرد فرد را بهبود بخشد و روحیه او را تقویت کند. همچنین بسیاری از افراد هنگام انجام کارهایی مانند خرید کردن، با خود صحبت میکنند و این امر به سازماندهی ذهنی و یادآوری بهتر کمک میکند.
بیشتر انسانها نوعی مونولوگ درونی دارند و بسیاری از آنها گاهی یا حتی به طور منظم با صدای بلند با خود صحبت میکنند. با وجود رایج بودن این رفتار، هنوز تحقیقات گستردهای درباره چرایی تفاوت افراد در میزان خودگویی انجام نشده است. در یکی از مقالات منتشرشده در سال ۲۰۱۹ در مجله Frontiers in Psychology چندین توضیح برای این موضوع مطرح شده است.
چرا مردم با خود صحبت میکنند؟
۱. انزوای اجتماعی:
بر اساس یکی از نظریهها، افرادی که زمان بیشتری را تنها میگذرانند، احتمال بیشتری دارد که با خود صحبت کنند. چون میزان تعامل اجتماعی آنها کمتر است، خودگویی میتواند نقش یک ارتباط اجتماعی جایگزین را ایفا کند. تحقیقات نشان دادهاند کسانی که دوران کودکی را بدون خواهر و برادر گذراندهاند، بیشتر به گفتوگوی درونی میپردازند. مطالعهای دیگر نیز نشان داد انسانهای تنها یا کسانی که نیاز شدیدی به حس تعلق دارند، برای جبران کمبود ارتباطات اجتماعی، بیشتر با خود صحبت میکنند.
۲. اختلالات شناختی یا هیجانی:
استرس، اضطراب یا وسواس میتواند گفتوگو با خود را افزایش دهد. برای نمونه، یکی از مطالعات نشان داد افراد مضطرب از سخنرانی، هنگام آمادهسازی برای ارائه، بیشتر با خود حرف میزنند. همچنین مشخص شد گفتوگوی منفی با خود میتواند سطح اضطراب را افزایش دهد.
انواع خودگویی
خودگویی مثبت و منفی:
خودگویی مثبت شامل جملاتی انگیزشی و تأییدکننده است، در حالی که خودگویی منفی معمولاً انتقادی یا سرزنشآمیز است.خودگویی آموزشی:
تمرکز بر شرح مراحل انجام یک کار یا حل یک مسئله دارد.خودگویی انگیزشی:
شامل جملاتی برای تشویق و افزایش انگیزه است.
تحقیقات نشان میدهد خودگویی مثبت، انگیزشی یا آموزشی میتواند عملکرد را بهبود بخشد. حتی خودگویی منفی نیز گاهی بازخوردی واقعبینانه میدهد، اما تداوم آن ممکن است به اعتماد به نفس آسیب بزند.
فواید صحبت کردن با خود
۱. بازتاب و خودآگاهی:
صحبت با خود به فرد کمک میکند با فاصله بیشتری به موقعیتها نگاه کرده و احساسات شدید لحظهای را کاهش دهد. این امر امکان تحلیل منطقیتر مسائل را فراهم میکند.
۲. افزایش انگیزه:
جملاتی مانند «میتونم از پسش بربیام» میتوانند انگیزه و انرژی فرد را برای مقابله با چالشها افزایش دهند. مطالعات روی ورزشکاران نشان داده است خودگویی انگیزشی با عملکرد بهتر و لذت بیشتر از فعالیت مرتبط است.
۳. بهبود حافظه:
یکی از مطالعات نشان داد تکرار نام اقلام حین خرید، توانایی پیدا کردن آنها را افزایش میدهد. محققان معتقدند گفتن نامها باعث تقویت ارتباط بین کلمات و محرکهای بصری میشود.
۴. حل مسئله:
خودگویی میتواند روند فکر کردن، بررسی گزینهها و تحلیل مشکلات را تسهیل کند. این فرآیند که «خودتوضیحی» نام دارد، به افزایش تمرکز و پیشبرد بهتر حل مسئله کمک میکند.
چگونه از خودگویی بهترین استفاده را ببریم؟
مثبتاندیشی واقعگرایانه:
جملات منفی را با جملات مثبت اما واقعی جایگزین کنید. مثل: «این موضوع سخت است، اما دارم بهتر میشوم.»پرسیدن سؤال از خود:
این کار به کمک حافظه و یادگیری میآید.توجه به محتوای گفتار:
آگاهی از آنچه میگویید باعث افزایش خودشناسی میشود.استفاده از دوم یا سوم شخص:
گفتن جملاتی مانند «تو میتونی این کار رو انجام بدی» یا «او دارد تلاش میکند» میتواند به تنظیم بهتر احساسات کمک کند.
چگونه آن را کنترل کنیم؟
گرچه صحبت با خود طبیعی است، اما در برخی موقعیتها ممکن است بخواهید آن را کاهش دهید:
صحبت با دیگران برای گرفتن بازخورد یا همفکری
انجام کارهایی برای پرت کردن حواس
نوشتن احساسات و افکار در دفترچه یادداشت
چه زمانی باید نگران شد؟
اگر خودگویی بیش از حد منفی، غیرقابل کنترل یا همراه با توهمات شنیداری/دیداری باشد، ممکن است نشانه یک مشکل روانی باشد. برخی از اختلالاتی که با خودگویی منفی یا غیرعادی مرتبطند عبارتاند از:
افسردگی
اضطراب
اختلال وسواس فکری–عملی
اسکیزوفرنی
اختلال دوقطبی
PTSD
مصرف برخی مواد
در شرایطی که فرد با صداهای غیرواقعی صحبت میکند، موضوع دیگر نوعی خودگویی نیست بلکه نشانهای از توهم است و نیاز به ارزیابی تخصصی دارد.
چه زمانی باید به متخصص مراجعه کرد؟
اگر:
گفتوگوی درونی بسیار منفی است
کنترل آن دشوار است
همراه با توهم یا افکار شدیداً آشفته است
بهتر است با یک پزشک یا رواندرمانگر صحبت کنید. متخصصان میتوانند علت مشکل را تشخیص دهند و راهکارهای مناسب برای مدیریت افکار و کاهش خودگویی منفی ارائه دهند.
