مهربان بودن بهتر است یا خوب بودن؟ پاسخ شگفت‌انگیز را ببینید

خانم خوشحال

تا حالا این عبارت را شنیده‌اید که «نیویورکی‌ها مهربونن اما خوب نیستن»؟ این یک کلیشه رایج است که می‌گوید کسانی که در نیویورک زندگی می‌کنند، بی‌ادب و خشن هستند اما مهربان. شاید با خودتان فکر کنید: خب، اگر مهربان نباشی، نمی‌توانی خوب باشی.

برخلاف تصور رایج، مهربانی مترادف با خوب بودن نیست. در واقع، برخی می‌گویند خوب بودن به معنای خوش‌برخورد بودن ظاهری است، در حالی که مهربان بودن به معنای اهمیت دادن واقعی به رفاه دیگران است.

مهربانی و خوشرویی: تفاوت‌های کلیدی

آیا شما مهربان هستید یا فقط خوب؟ سینتیا وجار، دانشیار و مدیر برنامه‌های مشاوره در کالج لبنان ولی، می‌گوید: «خوب بودن نوعی لایه بیرونی تعامل با جهان و افراد اطراف شماست. در مقابل، مهربانی درونی‌تر و در سطحی عمیق‌تر است.»

دکتر مالی برت، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، تفاوت بین مهربانی و خوب بودن را مرتبط با انگیزه و نیت می‌داند: «مهربانی بیشتر بر نیت پشت رفتار تمرکز دارد، نه اینکه از بیرون چگونه به نظر می‌رسد. من آن را نوعی تمرکز ذاتی در مقابل تمرکز بیرونی می‌نامم.»

او همچنین خاطرنشان می‌کند که صرفاً به این دلیل که چیزی مهربانانه است، لزوماً خوب به نظر نمی‌رسد. برای مثال، وقتی مستقیماً و واضحاً به یک رابطه پایان می‌دهید، این ممکن است مهربانانه باشد اما خوب به نظر نرسد.

نمونه‌هایی از مهربانی در مقابل خوب بودن

یک نمونه از مهربانی واقعی، داستان‌های «مهربانی‌های کوچک» است که مردم برای دیگران کارهای کوچکی انجام می‌دهند، مثل گفتن چند کلمه دلگرم‌کننده یا سفارش غذا برای کسی که تازه مادر شده است.

در مقابل، مثال از خوب بودن می‌تواند این باشد که کسی درباره ظاهر دیگری نظر مثبت می‌دهد، حتی اگر حقیقت چیز دیگری باشد. اگر مهربان باشید، ممکن است با صداقت و همدلی بگویید: «شاید بهترین مدل مو نباشد، اما قابل اصلاح است و تو زیبایی که می‌توانی آن را درست کنی.»

تأثیرات بر سلامت روان و هوش هیجانی

برت می‌گوید سطح هوش هیجانی شما می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی در نحوه عمل شما بر اساس مهربانی و خوب بودن ایجاد کند. «هرچه هوش هیجانی بیشتری داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانید بین مهربانی و خوب بودن تمایز قائل شوید و مهربانی را حتی در انتخاب‌های دشوار برگزینید.»

مهربانی، خوشرویی و نقش آن‌ها در روابط

تشخیص مهربانی واقعی نشان‌دهنده هوش هیجانی و تأثیر زیادی بر موفقیت روابط دارد. وجار توضیح می‌دهد: «گاهی افراد با کسی که آدم خوبی است وارد رابطه می‌شوند، اما متوجه می‌شوند آن فرد مهربان نیست و این باعث مشکلات اعتماد و درگیری می‌شود.»

استفاده از «مهربانی» برای دستکاری

گاهی مهربانی ظاهری به‌عنوان ابزاری برای کنترل و دستکاری دیگران استفاده می‌شود. برت می‌گوید: «افرادی که قدرت دارند می‌توانند از مهربانی به‌عنوان نقاب برای کارهای مضر استفاده کنند و سپس وقتی دیگران واکنش نشان می‌دهند، از عدم مهربانی آن‌ها علیه خودشان استفاده کنند.»

پرورش مهربانی در خود و شناسایی آن در دیگران

بخشی از پرورش مهربانی، خوداندیشی و ذهن‌آگاهی است. برت می‌گوید: «فکر کردن به احساسات و رفتارهای خود، آگاهی و هوش هیجانی شما را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند بین خوب بودن و مهربانی تمایز قائل شوید.»

خوداندیشی می‌تواند شامل حضور در لحظه، پرسیدن سوال‌های عمیق از خود، نوشتن احساسات، قدم زدن در طبیعت یا تمرین مدیتیشن باشد. حتی پنج دقیقه سکوت و اجازه دادن به افکار برای جمع شدن می‌تواند تأمل در مورد خود و احساسات را تقویت کند.

نکته اصلی

مهربانی اغلب بر ظاهر بیرونی تمرکز دارد، در حالی که مهربانی از درون سرچشمه می‌گیرد. این انگیزه ذاتی شما را به نوع شخصیتی که می‌خواهید تبدیل می‌کند، صرف‌نظر از اینکه مردم چگونه شما را می‌بینند. مهربان بودن ممکن است سخت باشد، به‌ویژه اگر به نظر دیگران اهمیت می‌دهید. گاهی مهربانانه‌ترین کار، خالص بودن است. بنابراین به خودتان و دیگران کمی مهربانی بدهید؛ این کار از مهربان بودن روزمره مؤثرتر است.

منتشر شده توسط رسامَگ در پلتفرم رسانیکا