رشد کن، اما خودت را دوست داشته باش
منبع: https://rasanika.com
خودپذیری و خودسازی: چگونه بین آن‌ها تعادل برقرار کنیم
تو کافی هستی. این جمله دروغ یا آشتی نیست؛ یک حقیقت ساده است. هر انسانی، بدون نیاز به اثبات، شایسته عشق و شادی است. با این حال، جامعه این حقیقت ساده را به یک موضع رادیکال تبدیل کرده است. شما می‌توانید دقیقاً همان‌طور که هستید کامل باشید و در عین حال در مسیر رشد و بهبود خود گام بردارید.
دو رویکرد متضاد: خودپذیری و خودسازی
خودپذیری با دوست داشتن و قدردانی از خود گره خورده است، در حالی که خودسازی اغلب به دستاوردها و تغییرات وابسته است. مشکلات وقتی آغاز می‌شوند که این دو مفهوم به صورت افراطی یا جداگانه دنبال شوند:
تمرکز صرف بر پذیرش خود ممکن است باعث نادیده گرفتن محدودیت‌ها و چالش‌ها شود، حتی زمانی که این محدودیت‌ها به روابط یا زندگی شما آسیب می‌رسانند.
تمرکز بیش از حد بر خودسازی می‌تواند شما را در چرخه‌ای بی‌پایان از خودانتقادی و مقایسه گرفتار کند و نقاط قوت و ویژگی‌های مثبتتان را نادیده بگیرد.
مثال عملی
اگر فردی معمولاً دیر می‌کند، می‌تواند این ویژگی را بپذیرد، اما همزمان روی مدیریت زمان کار کند. یا در مورد سلامت و تناسب اندام، شما می‌توانید بدن خود را دوست داشته باشید و در عین حال تغییرات کوچکی در سبک زندگی ایجاد کنید. جمله‌ای مانند:
«من بدنم را دوست دارم و می‌خواهم بهترین احساس را داشته باشم، بنابراین می‌خواهم در غذاها و فعالیت‌های جدید شادی و لذت پیدا کنم.»
این نگرش هم پذیرش خود را نشان می‌دهد و هم انگیزه برای تغییر را حفظ می‌کند.
اهمیت تعادل
صبا هارونی لوری، LMFT، ATR-BC، می‌گوید: «متعادل کردن خودپذیری و خودسازی عملی از روی شفقت به خود است. تغییر غیرخطی است و هر دو نیازمند تمرین و صبر هستند.»
نایلا وارن، متخصص توانبخشی و درمانگر، می‌گوید: «شما مسائل را بدون قضاوت می‌پذیرید و بر اساس آن اهمیت می‌دهید. تمرکز بیش از حد روی خودسازی، ممکن است ویژگی‌ها و نقاط قوت شما را نادیده بگیرد.»
ریچل گرستن، LMHC، نیز می‌گوید: «اگر در هر مرحله از زندگی خود را با دلسوزی و پذیرش نشناسید، انجام کارهای لازم برای بهبود بسیار دشوار می‌شود.»
کمال را فراموش کنید
یکی از موانع اصلی رسیدن به تعادل، تصور این است که برای پذیرش خود باید کامل باشید. وارن توضیح می‌دهد: «واقعیت این است که تغییر یا رشد واقعی بدون سطحی از پذیرش خود اتفاق نمی‌افتد.»
خودتان را با مهربانی راهنمایی کنید
لوری توصیه می‌کند:
خودگویی‌های منفی را شناسایی و کاهش دهید.
محدودیت‌های غیرضروری را کنار بگذارید.
در مسیر پیشرفت، خود را با مهربانی و شفقت همراهی کنید.
وارن اضافه می‌کند: «پذیرش خود و خودسازی برای رسیدن به جایی که می‌خواهیم برویم، به یکدیگر نیاز دارند. امروز چگونه و چه کسی هستیم، فردا تغییر خواهد کرد. پذیرش خود یعنی مراقبت از هر نسخه‌ای از خودمان.»
تمرین‌های عملی برای تعادل
اهداف احساسی تعریف کنید: به جای تمرکز روی اعداد یا دستاوردها، اهداف خود را بر اساس احساسات مطلوبتان قرار دهید. مثلاً: «می‌خواهم احساس اعتماد به نفس و آرامش بیشتری داشته باشم.»
زمان برای خودتان و تجربیات جدید بگذارید: فعالیت‌هایی را انجام دهید یا با افرادی باشید که انرژی مثبت می‌دهند و از منطقه راحتی خود خارج شوید.
ذهن آگاهی و گوش دادن به بدن: تمرین‌های ذهن‌آگاهی به شما کمک می‌کند افکار و نیازهای درونی خود را بهتر بشناسید.
جمع‌بندی
ما همیشه در حال پیشرفت هستیم و همزمان به اندازه کافی خوب هستیم. پذیرش خود و خودسازی دو روی یک سکه هستند و می‌توانند همزمان درست باشند. تعادل میان این دو، کلید داشتن زندگی هدفمند، شاد و سالم است.