رابطه‌های واقعی با بازی شروع نمی‌شن وقتشه متفاوت باشی!
منبع: https://rasanika.com
خیلی از ما موقع قرار گذاشتن با دیگران، بازی‌های ذهنی انجام می‌دهیم، اما اغلب متوجه نیستیم که این بازی‌ها چقدر می‌توانند مشکل‌ساز باشند.
این جمله آشنا به نظر می‌رسد؟ روز بعد از یک قرار ملاقات عالی، شما در حال مرور جزئیات با دوستانتان هستید. بعد از اینکه تایید جمعی آنها را گرفتید، گوشی خود را برمی‌دارید تا به معشوقتان پیامک بدهید، اما یکی از دوستانتان می‌گوید: «صبر کن، فوراً پیامک نده، بگذار کمی خودشان را اذیت کنند!» دوست دیگری اضافه می‌کند: «یک یا دو روز صبر کن تا خیلی مشتاق به نظر نرسی، فقط خونسرد باش.»
عجیب است که این نوع «قوانین» (بخوانید: بازی‌ها) چقدر در روان جمعی ما ریشه دوانده است. این قوانین خیلی عادی شده‌اند، اما در نهایت تنها مانع از ارتباط صادقانه ما با علایق رمانتیک‌مان می‌شوند.
سابرینا رومانوف، روانشناس بالینی و متخصص روابط، می‌گوید: «بازی کردن اساساً تظاهر به بی‌تفاوتی و تلاش برای نشان ندادن این است که خیلی راحت، در دسترس یا مشتاق به نظر نرسیم.» او توضیح می‌دهد که افراد رفتار خود را تغییر می‌دهند و بازی می‌کنند، به‌ویژه در مراحل اولیه روابط، تا از خود محافظت کنند.
اگرچه صادق و آسیب‌پذیر بودن با کسی که دوستش دارید می‌تواند سخت باشد، اما می‌تواند پایه‌ای قوی برای یک رابطه سالم ایجاد کند و ارزش ریسک کردن را دارد.
بازی کردن در روابط چیست؟
بازی‌های ذهنی معمولاً برای حفظ کنترل، آزمایش علاقه طرف مقابل یا ایجاد مزیت روانی انجام می‌شوند. حتی خوش‌نیت‌ترین افراد هم ممکن است این رفتار را انجام دهند.
نمونه‌هایی از این بازی‌ها:
منتظر ماندن تا طرف مقابل اولین قدم را بردارد
فوراً پاسخ ندادن به پیامک‌ها
چند روز صبر کردن قبل از تماس گرفتن
نپذیرفتن برنامه‌های دقیقه نودی برای نشان ندادن در دسترس بودن
معرفی نکردن فرد به دوستان یا خانواده
رعایت قوانین دست و پاگیر در پیامک دادن
چرا این بازی‌ها را انجام می‌دهیم؟
به گفته دکتر رومانوف، بازی کردن معمولاً برای دستکاری برداشت دیگران از ماست. «افراد معتقدند که اگر خودشان را آشکار کنند، طرف مقابل ممکن است به دلیل بیش از حد مشتاق به نظر رسیدن، علاقه‌ای نشان ندهد.»
این رفتار به ویژه در مراحل اولیه روابط شایع است، زیرا آشکار کردن کامل خود و مواجه شدن با خود واقعی طرف مقابل می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. بنابراین، افراد احساسات واقعی خود را پنهان می‌کنند تا از آسیب‌پذیری بیش از حد جلوگیری کنند.
پیامدهای منفی بازی کردن
چرا بازی کردن ارزش ندارد و می‌تواند آسیب‌رسان باشد:
بی‌اعتمادی: بازی‌ها اغلب شامل فریب یا دستکاری هستند که ایجاد اعتماد را دشوار می‌کند.
ناامنی: فردی که با بازی‌ها مواجه است ممکن است دائماً از خود بپرسد شریکش چه احساسی دارد، که باعث اضطراب می‌شود.
عدم تعادل قدرت: بازی کردن می‌تواند رابطه را به نفع یک طرف نامتعادل کند.
درگیری: دستکاری و بازی دادن می‌تواند به احساسات طرف مقابل آسیب بزند و باعث تنش شود.
هدر رفتن انرژی: درگیر شدن در بازی‌های ذهنی انرژی ذهنی و عاطفی زیادی می‌گیرد که می‌تواند صرف ایجاد رابطه صادقانه شود.
چگونه بازی‌ها را کنار بگذاریم و صادق‌تر باشیم
شناخت رفتار خود: بررسی کنید که چرا تمایل به بازی کردن دارید و چه چیزی شما را هدایت می‌کند.
ارتباط صادقانه: افکار و احساسات خود را آشکارا با شریک زندگی در میان بگذارید.
خود واقعی خود باشید: به دنبال کسی باشید که شما را همانطور که هستید بپذیرد.
ثبات در رفتار: از سیگنال‌های متناقض خودداری کنید تا سوءتفاهم ایجاد نشود.
به غرایز خود اعتماد کنید: اگر احساس می‌کنید باید تماس بگیرید یا موضوعی را مطرح کنید، دریغ نکنید.
ریسک کردن به‌صورت سالم: به آرامی ریسک‌های کوچکی بپذیرید که ارتباط شما را عمیق‌تر می‌کند.
مستقیماً به مسائل بپردازید: از رفتارهای منفعلانه یا بازی‌های ذهنی خودداری کنید و مشکلات را مستقیم مطرح کنید.
از تحریک حسادت خودداری کنید: به جای ایجاد حسادت، احساسات خود را صادقانه بیان کنید.
حل سوءتفاهم‌ها: اگر در مورد چیزی مطمئن نیستید، مستقیم از شریک خود بپرسید.
همکاری برای حل مشکلات: به جای سرزنش، به دنبال راه‌حل‌های مشترک باشید.
پذیرش و عذرخواهی: اگر اشتباه کردید و بازی ذهنی انجام دادید، آن را بپذیرید و متعهد شوید که در آینده صادق‌تر باشید.
درخواست کمک: مشورت با دوستان یا یک درمانگر می‌تواند در یادگیری مهارت‌های ارتباطی سالم مفید باشد.