چرا روابط افراد با دلبستگی اضطرابی اغلب به بن‌بست می‌رسد؟

نظریه دلبستگی در روابط عاشقانه

قرار گذاشتن همیشه سخت بوده است، اما دنیای امروز و قرارهای آنلاین چالش‌های جدیدی ایجاد کرده است. محو شدن تدریجی (ghosting)، فریب دادن، ارتباطات ضعیف و نبود شفافیت در روابط، تجربه بسیاری از افراد را پیچیده‌تر کرده‌اند. اگر سبک دلبستگی مضطرب داشته باشید، این مشکلات می‌توانند شدیدتر هم احساس شوند.

احتمالاً این حس را می‌شناسید: پیامکی برای فردی که به او علاقه دارید ارسال می‌کنید و ساعت‌ها خبری نمی‌شود؛ ذهن‌تان فوراً بدترین سناریوها را تصور می‌کند—اینکه دیگر به شما علاقه ندارد یا با شخص دیگری وقت می‌گذراند. اگر این تجربه برایتان آشناست، احتمالاً با ویژگی‌های دلبستگی اضطرابی مواجهید.

سابرینا رومانوف، روانشناس، می‌گوید: «افراد دارای دلبستگی اضطرابی تشنه‌ی ارتباط هستند و در عین حال دائماً نگران قابل‌اعتماد بودن آن می‌مانند. آن‌ها نشانه‌های عاطفی را بزرگ‌نمایی می‌کنند، زیرا به دنبال اطمینان خاطر دائمی هستند.»

دلبستگی اضطرابی از کجا می‌آید؟

طبق نظریه دلبستگی جان بولبی و مری آینزورث، سبک دلبستگی در دوران کودکی و بر اساس نحوه پاسخ‌دهی مراقب اصلی شکل می‌گیرد. اگر والدین گاهی در دسترس باشند و گاهی نه—چه از نظر عاطفی، چه جسمانی—احتمال شکل‌گیری دلبستگی اضطرابی وجود دارد.

این شیوه دلبستگی در بزرگسالی می‌تواند به صورت نیاز دائمی به صمیمیت، دشواری در اعتماد، ترس از طرد شدن، تعیین مرزهای ضعیف، نیاز به اطمینان مداوم و اضطراب در زمان دوری از شریک زندگی بروز کند.

نقش ارتباطات دیجیتال

ارتباط مداوم از طریق پیام و شبکه‌های اجتماعی می‌تواند محرک بزرگی برای اضطراب باشد. بسیاری گزارش می‌کنند که وقتی کنار شریکشان هستند احساس امنیت دارند، اما زمانی که پیامک‌ها دیر پاسخ داده می‌شود، افکار منفی شروع می‌شوند و به سرعت شدت می‌گیرند.

این نیاز شدید به پذیرفته شدن می‌تواند به رفتارهای مردم‌پسندانه و خودفداکاری بیش‌ازحد منجر شود؛ رفتاری که در درازمدت به سلامت روان فرد آسیب می‌زند.

تأثیر روابط قبلی

تجربه خیانت یا طرد شدن در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی نیز می‌تواند به شکل‌گیری الگوی دلبستگی مضطرب کمک کند. این زخم‌های قدیمی، معمولاً بدون آگاهی فرد، وارد روابط آینده می‌شوند.

دلبستگی اضطرابی در رابطه چگونه است؟

افراد دارای دلبستگی اضطرابی عشق و نزدیکی را عمیقاً می‌خواهند، اما همزمان از رها شدن می‌ترسند. این تضاد باعث رفتارهایی مانند حسادت، احساس مالکیت، حساسیت به نشانه‌های طرد و نیاز مداوم به اطمینان می‌شود.

یکی از الگوهای رایج، جذب شدن افراد مضطرب به افراد با دلبستگی اجتنابی است. این یک چرخه ناسالم ایجاد می‌کند: فرد مضطرب به دنبال نزدیکی است، فرد اجتنابی فاصله می‌گیرد، و این فاصله اضطراب فرد مضطرب را تشدید می‌کند.

چگونه با سبک دلبستگی اضطرابی کنار بیاییم؟

کارشناسان بر خودآگاهی و ارتباط صادقانه تأکید می‌کنند:

  • شناخت الگوی دلبستگی خود

  • یادگیری شیوه بیان احساسات

  • قرار گذاشتن با افراد دارای دلبستگی ایمن

  • گفتگو با یک درمانگر متخصص

  • تمریناتی مانند مدیتیشن، تنفس، یوگا و کار روی تنظیم هیجان

یادگیری این که چطور نیازهای خود را واضح بیان کنید، می‌تواند به شکل‌گیری امنیت در رابطه کمک کند.

نکته پایانی

سبک دلبستگی بخشی از وجود شماست و ناگهان تغییر نمی‌کند، اما با آگاهی، تمرین و تجربه روابط سالم، می‌تواند انعطاف‌پذیرتر شود. اگر در روابط دچار ناامنی می‌شوید، این به معنی نقص نیست؛ بلکه فرصتی برای شناخت بیشتر خود و ساختن روابط امن‌تر است.

منتشر شده توسط رسامَگ در پلتفرم رسانیکا